- дарёбод
- [درياباد]кит. заминҳои канори дарё, ки ҳангоми обхезӣ зери об мемонанд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
бод — I [باد] 1. ҷараёни уфуқии ҳаво, вазиши ҳаво, шамол; яке аз чаҳор унсури ташкилдиҳандаи ҷаҳони ҳастӣ (об, оташ, хок, бод); боди афғонӣ шамоли сахту гарми ҷанубӣ, ки аз тарафи Афғонистон бо чанги регомез мевазад, тафбод; боди мувофиқ // боди мурод… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бодӣ — [بادي] 1. бо қувваи бод коркунанда, бо қувваи бод ҳаракаткунанда: киштии бодӣ, осиёи бодӣ, таппонча ё туфанги бодӣ 2. мансуб ба бод; бодӣ шудани гандум майда гашта, қобили чош шудани гандум дар хирман 3. маҷ. лофзан, мутаккабир, ҳавобаланд,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
замин — I [زمين] 1. хок 2. масоҳате, ки ба қитъаҳо ҷудо карда, дар он киштукор мекунанд, киштзор, мазраа; ислоҳоти замин ниг. ислоҳот; замини вақф таър. замине, ки аз тарафи касе ба масҷид, мадраса ва ғ. бахшида мешуд, ба шарти истифодаи даромади он ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дам — I [دم] асоси замони ҳозира аз дамидан II [دم] 1. нафас; дами касе гаштан (гардидан) нафаси касе ба дарун афтидан; нафас гирифта натавонистан 2. ҳаво, бод; пуф; дами чизеро холӣ кардан боди чизеро баровардан, ҳавои чизеро сар додан; дами шикам… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зинда — [زنده] 1. инсон ё ҳайвоне, ки дар бадан ҷон дорад, ҷондори дар ҳаёт буда, барҳаёт; муқоб. мурда 2. ҳар он чи амал мекунад, дар воқеъ мавҷуд аст; вазни зинда вазни ҳайвон дар ҳолати зинда будан; забони зинда забони дар истеъмол буда, забоне, ки… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бозӣ — [بازي] 1. машғулияти шавқу ҳавасангез ё амали дигар барои андармонӣ, дамгирӣ ва ё мусобиқа (аз қабили шоҳмотбозӣ, билиярдбозӣ, теннисбозӣ, лухтакбозии бачагон ва ғ.); бозии рафиқона вохӯрии ғайрирасмии ду ва зиёда аз тарафҳо дар ягон навъи бозӣ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бар — I [بر] асоси замони ҳозира аз бурдан. бар بر пешванд, ки дар аввали исмҳо омада, калимаҳои нав месозад: бардавом, барқарор, баръакс II [بر] пешванд 1. ба: вой бар ҳоли ман 2. болои…, ба болои…; бари… // дар бари… назди…, пеши…; аз бари… а) аз… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
омад — I [آمد] асоси замони ҳозира гузашта аз омадан II [آمد] 1. омадан; омади об рафти об, сӯи ҷараёни оби равон; омади шамол самти вазиши бод, тарафе, ки бод аз он мевазад; дар омади гап дар рафти гап, дар аснои сухан, зимнан; омаду рафт рафтуой;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қувват — I [قوه // قوت] а 1. зӯр, қудрат, нерӯ: қувваи ҷисмонӣ, қувваи бозу, қувваи даст, қувваи худро нишон додан, ба коре қувват расидан 2. тоб, тавон, тоқат, мадор, маҷол; қувваи коре надоштан маҷол надоштан барои иҷрои коре 3. маншаи моддии воқеъ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ош — [آش] 1. хӯроки пухта, таом, хӯроки гарм 2. палав; оши дампухт оши палаве, ки бо алави паст пухта шудааст; оши кавар маҷ. оши мурда; оши кашк оши суюқе, ки бо ярма, ҷав ё ҷуворӣ пухта ҷурғот ё қурут (кашк) ҳамроҳ мекунанд; оши кӯҳнадам палаве, ки… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ